ارزیابی آزمایشگاهی اثر رژیم حرارتی بر خواص لایه های سطحی بتن های حجیم

لایه های سطحی در بتن های حجیم تحت شرایط نسبتاً پیچیده رژیم حرارتی - رطوبتی از یک سو و شوک حرارتی پس از قالب برداری از سوی دیگر قرار می گیرند. با افزایش رده مقاومتی بتن و یا افزایش میزان سیمان مصرفی این پدیده بحرانی تر می گردد. در تحقیق حاضر شرایط واقعی هیدراسیون سیمان در لایه های سطحی بتن حجیم مدل سازی آزمایشگاهی شده است. سه رژیم حرارتی با دمای حداکثر 49، 61 و 73 درجه سلسیوس در طول مدت 24 ساعت بر روی نمو نه های بتن با نسبت آب به سیمان 36/0و 46/0 اعمال گردیده است. نمو نه ها پس از تحمل رژیم حرارتی به محیط آزمایشگاه منتقل و تا سنین آزمایش نگهداری شده اند. برای مقایسه نمونه هائی نیز در شرایط استاندارد و خشک تهیه شده اند. در صد میکروسیلیس مصرفی 0% ، 5% و 8% می باشند. نتایج نشان می دهد که بتن های حاوی میکروسیلیس به شدت متأثر از شرایط نگهداری می باشند. مقاومت فشاری طولانی مدت نمونه های حاوی میکروسیلیس در شرایط خشک در مقایسه با نمونه های استاندارد کاهش قابل توجه یافته اند. اعمال رژیم حرارتی با پیک دمائی 73 و 61 در جه سلسیوس باعث کسب مقاومت 1 روزه قابل توجهی می شود از سوی دیگر روند کسب مقاومت ودوام را در طولانی مدت کاهش می دهد. با افزایش در صد میکروسیلیس مقاومت طولانی مدت نمونه های حرارتی نسبت به نمونه هایی که در شرایط استاندارد نگهداری شده اند کاهش بیشتری می یابد. دمای زیاد نمونه های فاقد میکروسیلیس سبب افزایش نفوذپذیری و کاهش دوام می گردد بنابر این بر اساس نتایج حاضر ارزیابی روند خواص مقاومتی و دوامی در لایه سطحی بتن حجیم به دلیل قرار گرفتن در دمای قابل توجه از طریق نگهداری نمونه در شرایط استاندارد قابل اعتماد نمی باشد و لحاظ نمودن اثر دما و رطوبت در نمونه های حاوی میکروسیلیس بر اساس نتایج حاصل از این پایان نامه توصیه می گردد.